Tárgy

Jarosławiu, Krakowie i Lwowie. Syn Minci (Miny) (zm. 1913) i Bernarda (Barucha) Hennera (1843-1926), brat Jakóba (Jeremiasza). Razem z bratem uczył się fotografii w atelier ojca. W 1890 r. przeniósł się do Jarosławia. Początkowo pracował w filii zakładu ojca, a następnie otworzył własne atelier. Przy ul. Grunwaldzkiej 7 wzniósł kamienicę, do której wraz z rodziną przeniósł się w 1903 r., jednak już ok. 1905-1906 sprzedał wszystkie dobra w Jarosławiu i przeprowadził się do Krakowa, gdzie otworzył zakład „Maria” przy ul. Szewskiej 27. W Krakowie prowadził ożywione kontakty z miejscowym środowiskiem fotograficznym, wyjeżdżał również zagranicę. Następnie przeniósł się do Lwowa, gdzie w 1910 r. przy ul. Koralnickiej 4 (obecnie A. Wołoszyna) otworzył swój ostatni zakład fotograficzny, po jego śmierci (tj. od 1913 r.) prowadzony przez Marcina Jaegera. Od 1891 r. żonaty z Louisą (Ludwiką) Luster z Wiednia; mieli dwóch synów: Gabriela Tadeusza (1893-1949) i Feliksa (1898-1976). Na łożu śmierci przeszedł z judaizmu na katolicyzm; jego synowie dokonali konwersji wcześniej, w czasie pobytu w Krakowie. Pochowany w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Starofarnym w Bydgoszczy, dokąd jego ciało w 1920 r. sprowadził syn Gabriel Tadeusz. Bernard Henner (senior) Bernard (Baruch) Henner (ur. 15 sierpnia 1842 w Wielkich Oczach lub 1843 w Przemyślu, zm. 2 lutego 1926 w Przemyślu) – fotograf, właściciel zakładów fotograficznych w Przemyślu. Zawodu uczył się od Louisa Lumière’a podczas jednego z kilku swoich pobytów we Francji. Właściciel dwóch dobrze prosperujących zakładów fotograficznych. Pierwszy z nich, mieszczący się w pobliżu budynku sądu, przy obecnym Placu Dominikańskim, został założony w 1864 r. Była to wolnostojąca altana z częściowo oszklonym dachem, mieszcząca atelier, poprzedzającą ją część wejściową i pracownię. Przez pewien czas zakład ten funkcjonował równocześnie z drugim, znajdującym się we wzniesionej w 1899 r. kamienicy przy ul. Mickiewicza 6. Po śmierci zakład oficjalnie prowadziła jego córka, Augusta Mannheim, ale praktycznie zarządzał nim Adam Wysocki. On też kupił wyposażenie studia po jej śmierci w 1930 r., a od jego spadkobierców nabyło je Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu. Bernard Henner otrzymał medale na wystawach: światowej w Wiedniu (1873), artystycznej w Londynie (1874), Krajowej Rolniczo-Przemysłowej we Lwowie (1877) i Rolniczo-Przemysłowej (1882). Był radnym Przemyśla w latach 1885-1891. Jego żoną była Mina (Mincia) Fuchsbalg[3] (zm. 1913), mieli kilkoro dzieci[4], z których dwoje również zajmowało się fotografią: Jakób (Jeremiasz) i Bernard (Berl). Uczyli się oni fotografii w atelier ojca. Bernard senior wyznawcą judaizmu (Bernard junior i jego dzieci przeszli na katolicyzm). Pochowany na Cmentarzu Żydowskim w Przemyślu; jego grób nie zachował się do dzisiaj." - https://archiwum.allegro.pl/oferta/mezczyza-atelier-b-henner-krakow-szewska-27-cdv-i9132488618.html, 22.03.2022