Original: Deutsch
Dankgruß!
Heut wer ich läder 60 Johr!
Ich kann ke bissel was defor.
Jetzt gehts bergnunner mit Gewalt
Un ich wer groh un steif un alt,
Ach un mit jedem Morgenrot
Do kumm ich näher an mein Dod.-
Un dozu grieh in u(n)geniert,
Ah noch "vun Herze" gratuliert,
Un schließlich muß ich gar zum Schei(n)
Noch froh undankbar dofor sei(n)!
Die Hand ufs Herz, ehr liebe Leut,
For was dann so en U(n)mus heut!
Weil ich als manchmal in de Nacht,
Wu anre schlofen, Vers gemacht?
Weil ich hab g´schriwe, klipp un klor,
Was e(n)fach is un schö(n) un wohr?!
So wie´s jed Pälzer Kind genah
Im Herz drin fühlt un jedi Fraa?!
Im Pälzer Hämat-Dialekt
Wu Lieb zum Volk un Reich erweckt!
Ich wills heut beichte, daß er´s wißt:
DescDichte hab ich jo gemißt!
Des is, ich sags heut uhne Faxe,
Wie Blumen grad vun selbscht gewachse1
Ich war jo selbert nor am End
E Werkzeug un e Instrument!
- Un weil ich frischweg hie un do
Emol de Säbel hab gezo´
Un Bremsklötz, daß es nor so feddet,
Hab uf die Hörner hiegebläddert!
Des war bei so´me Borsch voll Schneid
Doch bloß e Selbstverschädlichkeit! (Unklar, was hier gemeint ist.)
Weil ich, wie´s sich vun selbscht versteht,
Geblose hab die C-Drumbet
Fo´Pälzer Raß, Humor und Art,
For Pälzer Wald un Gäu un Haardt!
For Pälzer Deutschtum links vum Rhei(n)
Un unser sauwre Pälzer Wei(n)
For Wiorschtmarkt un for Pälzer Lebe,
Un for mei Derkem in de Rebe!
For Vorwärts, Fortschritt un for Neuheit.
For Sang un Sport, Natur un Freiheit,
For Lieb zu Kinner, Stern un Bäm,
Un for die Lieb am ägne Häm! -
Ojerum ne, ich duh mer läd!
Hab selber jo dra(n) ghat mei Fräd!
Un ich versprech heut frank und frei
For all die Gratuliererei
For all des liebevoll Gedenke
Un all die Glückwünsch un Geschenke,
Daß ich, so lang mer´s is vergönnt,
So fort mach, bis ich wer verbrennt.
Ah beim Poet - ich wills frei sagen -
´s is wohr - do muß de Schornschde raache,
Vun Duft un idealem Streben
Allee(n) do kann ken Dichter lebe!
Er braucht, sunscht is sei(n) Kunscht verlore,
Ah mol a lobend Wort als Spore! -
So faß ich heut, ehr liebe Leut,
Den Dag uf voller Dankbarkeit.
Hab Dank Ihr Landsleut allmitnand!
Machs wieder gut am Hämatland!
Bad Dürkheim, den 13. April 1930
Karl Räder